i niespodziewanego, w stałych terminach, albo o nowiu, albo o pełni księżyca. Uważają bowiem, ze jest to czas najpomyślniejszej wróżby dla rozpoczynania przedsięwzięć. Nie liczą też wedle dni, jak my, lecz według nocy. Tak ustanawiają terminy, tak się umawiają: noc według ich mniemania idzie przed dniem <gap>. [Gdy tłum już się zejdzie i można rozpocząć obrady] milczenie nakazują kapłani, którym przysługuje wtedy również prawo stosowania przymusu. Potem król lub naczelnicy, każdy według swego wieku, szlachetności urodzenia, sławy wojennej i wymowy są słuchani bardziej dzięki umiejętności przekonywania niż dzięki mocy rozkazywania. Jeżeli wniosek się nie spodoba, [zgromadzeni] odrzucają go pomrukiem. Jeżeli zaś się