a na studiach już byłam całkiem samodzielna. Uważałam, że to zupełnie naturalne i nigdy nie oczekiwałam, że rodzice powinni mi coś zapewnić. W tym roku zmieniłam pracę, w nowej mam kierownicze stanowisko i dużo wyższe zarobki. Kilka razy dawałam mamie pieniądze, bo wiedziałam, że inaczej nigdy nie kupi sobie nowego żelazka albo nie zmieni stołu w kuchni (przy starym nie dało się już siedzieć). Ale potem zrobiła się z tego reguła: mama dzwoni regularnie po pierwszym i pyta, czy mam już dla niej pieniądze. Ostatnio zapytała, czy nie mogłabym dać jej więcej (dałam jej 300 złotych!), bo Dagmara, moja siostra, ma