na słońcu, wyglądała teraz jak stary Indianin. Którejś nocy Tadeusz zapalił światło.<br>- Dlaczego nie śpisz? - spytał. <br>- Śpię - odrzekła niepewnie. <br>- Nie sypiasz od dawna, co się dzieje? <br>- Nerwy. <br>Tadeusz wziął ją pod brodę i patrząc jej w oczy, powiedział:<br>- Stać mnie na to, aby ci zafundować kosztowną zabawkę. Jeżeli zabawka się zepsuje, wyrzucimy ją. Po prostu. <br>- Mogę cię zrujnować. <br>- Nie mamy długów. Będziemy żyć z pensji. I też będzie dobrze. <br>Łzy zakręciły jej się w oczach. <br>- Jesteś dla mnie taki łaskawy - powiedziała. <br>- Nie, to ty jesteś łaskawa dla mnie, o pani! - rzekł, przytulając ją. <br>- Uwielbiam cię - szepnęła mu do ucha. <br>- Z wzajemnością