Ławrinowa&lt;/&gt;.<br><br>&lt;tit&gt;Jak ksiądz mieszkał w grobowcu&lt;/&gt;<br><br>&lt;name type="person"&gt;Jacek Kuczmik&lt;/&gt; (tak po świecku nazywa się ksiądz &lt;name type="person"&gt;Ptolemeusz&lt;/&gt;) w &lt;name type="place"&gt;Smoleńsku&lt;/&gt; mieszka od 1992 roku. - Pracowałem w bardzo trudnych warunkach - mówi. - Byłem proboszczem w trzech obwodach: pskowskim, smoleńskim i kałuskim. Przejazd z &lt;name type="place"&gt;Kaługi&lt;/&gt; do &lt;name type="place"&gt;Pskowa&lt;/&gt; zajmował nieraz ponad tydzień.<br>W &lt;name type="place"&gt;Smoleńsku&lt;/&gt; zaczynał niemal od zera. Tułał się po ludziach, przez trzy lata za kwaterę służył mu pokaźny grobowiec rodziny &lt;name type="person"&gt;Komorowskich&lt;/&gt; na starym cmentarzu rzymskokatolickim. Teraz w tym grobowcu mieści się kuchnia dla bezdomnych. Codziennie stołuje się tu ponad czterdzieści osób.<br>Gdy ksiądz &lt;name type="person"&gt;Ptolemeusz&lt;/&gt; zaczynał misję w &lt;name type="place"&gt;Smoleńsku&lt;/&gt;, na nabożeństwa przychodziło kilka osób. - Trzeba było zabiegać