sobą, przy czym pożyteczne okazuje się zarówno klasyczne pojęcie informacji, jak też informacja, którą można by nazwać pragmatyczną ze względu na wspólny cel realizowany przez grupę. Wygodne jest korzystanie z symboliki i twierdzeń teorii grafów lub (co w wielu wypadkach na jedno wychodzi) teorii relacji binarnych albo macierzy Boole'owskich, tzn. zero-jedynkowych. Ważne są rozmaite typy uporządkowań, a w związku z tym zagadnienia kombinatoryki, które oczywiście nie miałyby praktycznego znaczenia, gdyby liczebność grupy była duża. Konstruuje się mierniki spoistości grupy, bada się przypadek, gdy wewnątrz grupy można wyróżnić podgrupy względnie spoiste, itp.<br>Modele odnoszące się do grup dużych są, jak już