umieszcza swoje postacie, podobnie jak dzieje się to z tragicznymi, w idealności; ale w świecie, w którym rządzi nie konieczność, lecz arbitralność pomysłowego dowcipu, i w którym odsunięte są prawa realnego świata"&lt;/&gt;.<br>Schlegel dowartościowywał komedię między innymi przez pokazywanie bogactwa języka Arystofanesa: zwracał uwagę na kontrasty, wywoływane na przykład przez zestawianie języka Greków i barbarzyńców, form wyszukanych z prostymi. &lt;q&gt;&#132;Jego wiersz jest nie mniej kunsztowny niż wiersz tragika - pisał - przejmuje od tragików niektóre formy, a inne modyfikuje; zamiast wzniosłości i powagi nadaje im lekkość, różnorodność kształtu"&lt;/&gt;.<br>Kolejny problem, szczególnie istotny z punktu widzenia polskiego dramatu, to poruszana stale kwestia tematu