nich, że do Lwowa - niejako tranzytem - przesyłano wielkie ilości różnego typu kompletnych orientalnych wyrobów i "półfabrykatów" przeznaczonych do dalszej obróbki na miejscu. Głównie napływały one ze Stambułu. Znajdowały się wśród nich kompletne szable, ale także same rękojeści, głownie i okucia do pochew. Z tych "półfabrykatów" wytwarzano we Lwowie wyroby finalne zgodnie z panującą wówczas modą, smakiem artystycznym i potrzebami funkcjonalnymi. W ten właśnie sposób we Lwowie w warsztatach ormiańskich mistrzów powstawały słynne szable ormiańskie, które wraz z innymi wyrobami lwowskiego rzemiosła trafiały do miast ówczesnej Rzeczypospolitej.<br>Rękojeści karabel bojowych zastosowano z czasem do karabel ozdobnych, stąd też naśladowały one formą swe