na zewnątrz komórki oraz fragmenty transbłonowe. Liczba różnych receptorów zapachu jest znana dopiero od kilku lat. Do niedawna przypuszczano, że odpowiada niewielkiej liczbie zapachów podstawowych (analogicznych do trzech podstawowych barw). Według Johna Amoore'a, twórcy hipotezy zwanej w specjalistycznym piśmiennictwie stereochemiczną teorią powstawania wrażeń węchowych, zapach związku chemicznego jest rozpoznawany dzięki zgodności kształtu jego cząsteczki z kształtem jednego z siedmiu rodzajów "gniazdek" receptorowych (patrz rozdz. 2). W innych hipotezach przytaczano liczbę około trzydziestu różnych receptorów. Rozwiązanie problemu umożliwiła inżynieria genetyczna. Posługując się techniką klonowania, wyodrębniono tysiąc genów kodujących receptory węchowe. Stwierdzono, że każdy z nich ulega ekspresji najwyżej w 0,1% neuronów