o wzajemnych przywilejach handlowych) oraz stworzenie systemu arbitrażu sporów, jakie mogą zaistnieć między państwami półkuli zachodniej.<br>Zdecydowaną większością głosów uczestnicy konferencji odrzucili propozycje Blaine'a. Kraje Ameryki Łacińskiej odnosiły się nieufnie do Stanów Zjednoczonych, obawiały się dominacji amerykańskiej. Wiedziały, że w Kongresie dominuje nacjonalizm i partykularyzm i że nie wyrazi on zgody na arbitraż sporów, w którym werdykt może być niekorzystny dla Amerykanów.<br>Jedynym poważniejszym osiągnięciem tej konferencji było utworzenie Unii Panamerykańskiej (Pan-American Union). Organizacja ta miała pracować na rzecz rozwoju współpracy między państwami członkowskimi, rozszerzania wzajemnej informacji itp. Amerykański król stali, Andrew Carnegie, który był delegatem na pierwszej konferencji panamerykańskiej