Typ tekstu: Tekst pisany
Autor: Pokryszko Beata,
Bulman Katarzyna,
Kawecki Piotr
Tytuł: Torbacze
Rok: 1996
Autor: Pokryszko Beata,
Bulman Katarzyna,
Kawecki Piotr
Tytuł: Torbacze
Rok: 1996
i wagą przypomina małego królika.
Kangury drzewne
Odwrócona ewolucja
Wszelkie dane anatomiczne i paleontologiczne wskazują, że wspólny przodek wszystkich kangurów był niewielkim, nocnym, nadrzewnym zwierzęciem, przypominającym oposa. Przystosowanie do naziemnego, dziennego, typowo kangurzego trybu życia i szybkiego poruszania się skokami obejmowało między innymi wydłużenie tylnych stóp, skrócenie przednich kończyn oraz zgrubienie i wydłużenie ogona, który u typowego kangura działa jak trzecia noga. Nie wiadomo, dlaczego przodkowie drzewnych kangurów, przystosowani już do życia na ziemi, w pewnym momencie "zrezygnowali" i powrócili do życia na drzewach. Mogło tu chodzić o wykorzystanie obfitego źródła pokarmu lub ochronę przed drapieżnikami. Wymagało to niejako odwrócenia cech
Kangury drzewne
Odwrócona ewolucja
Wszelkie dane anatomiczne i paleontologiczne wskazują, że wspólny przodek wszystkich kangurów był niewielkim, nocnym, nadrzewnym zwierzęciem, przypominającym oposa. Przystosowanie do naziemnego, dziennego, typowo kangurzego trybu życia i szybkiego poruszania się skokami obejmowało między innymi wydłużenie tylnych stóp, skrócenie przednich kończyn oraz zgrubienie i wydłużenie ogona, który u typowego kangura działa jak trzecia noga. Nie wiadomo, dlaczego przodkowie drzewnych kangurów, przystosowani już do życia na ziemi, w pewnym momencie "zrezygnowali" i powrócili do życia na drzewach. Mogło tu chodzić o wykorzystanie obfitego źródła pokarmu lub ochronę przed drapieżnikami. Wymagało to niejako odwrócenia cech
i wagą przypomina małego królika.<br><br><tit>Kangury drzewne</><br><br><tit1>Odwrócona ewolucja</><br>Wszelkie dane anatomiczne i paleontologiczne wskazują, że wspólny przodek wszystkich kangurów był niewielkim, nocnym, nadrzewnym zwierzęciem, przypominającym oposa. Przystosowanie do naziemnego, dziennego, typowo kangurzego trybu życia i szybkiego poruszania się skokami obejmowało między innymi wydłużenie tylnych stóp, skrócenie przednich kończyn oraz zgrubienie i wydłużenie ogona, który u typowego kangura działa jak trzecia noga. Nie wiadomo, dlaczego przodkowie drzewnych kangurów, przystosowani już do życia na ziemi, w pewnym momencie "zrezygnowali" i powrócili do życia na drzewach. Mogło tu chodzić o wykorzystanie obfitego źródła pokarmu lub ochronę przed drapieżnikami. Wymagało to niejako odwrócenia cech
