reniformis (Goldfuss, 1840) doskonale odtwarzające powierzchnię porastanego przez nie podłoża (A). Z wyliczeń (B) wynika, że najczęstszymi twardymi obiektami na ilastym dnie były aragonitowe (nie zachowane w skale) muszelki roślinożernych ślimaków Procerithium. C. Drobne ostrygi z równowiekowych piasków oolitowych Czarnogłów na Pomorzu Zachodnim przytwierdzały się głównie do zakorzenionych w piasku zielenic Goniolina (z Dzik 1982) <br>&lt;page nr=30&gt; Głównym źródłem wiedzy o nektonie kopalnym są z tego powodu środowiska (osady) kopalne pozbawione bentosu; skrajnie ubogie (oligotroficzne) bądź zatrute przez produkty rozkładu bakteryjnego w warunkach redukcyjnych. Te pustynne środowiska morskie z rzadka zarzucane były ścierwami, które niemal równocześnie otulane były powłoką osadu zapewniającego fosylizację. Grzęzły