swój piekielny trunek z ryżu. Skoro wspomniałem teraz o przebudzeniu umarłego, to dodam jeszcze, że nieufnie patrzyłem w Sabah na te dzbany. W identycznych bowiem pędzi się wódkę i chowa zmarłych. Zwłoki wkładane są do dzbanów w pozycji siedzącej, ustawiane pod daszkiem na kilka lat, potem zawartość dzbana jest oddawana ziemi. Tłumacz informuje rzeczowo, że taki dzban jest bardzo kosztowny. Zaczyna się zabawa w przeliczanie, co nie jest wcale takie proste, gdyż dolar malajski i inne waluty nie są tu jeszcze w pełnym obiegu, Murutowie bowiem ciągle jeszcze są przywiązani do handlu zamiennego. Wreszcie zostaje ustalone, że solidny dzban-trumna kosztuje