Saronu, Stiopa przypominał kurnosego wypłosza ze swoimi małymi oczkami. Ktoś go nazwał: "&lt;foreign&gt;samyj gławnyj jewriejskij uchażor&lt;/&gt;", najznamienitszy żydowski amant, co do Stiopy przylgnęło. Zalotników bowiem było więcej, z jednym Stiopa grzmocił się na pięści, drugiemu groził, że go nożem pomaca, a trzeci, Sierioża, miał się najlepiej, gdyż przesiadywał wieczorami przed ziemianką Racheli i grał dumki na bałałajce, taki uduchowiony, jakby nigdy nie wyśpiewywał najgorszych bezeceństw wśród rechoczących kompanów. Co ich przyciągało - uroda Racheli czy jej futra? W każdym razie zalotnicy wyjechali, a futra przepadły. Biedna Rachela.<br>- Osada za mała, żeby ktoś się połakomił na taką rzecz - odezwał się Samowałow. - Wszyscy na