szlacheckim środowisku emigracji. Odcięło się też odeń kierownictwo TDP, Krępowiecki, Gurowski, Pułaski i kilku jeszcze wybitniejszych członków usunęło się z jego szeregów.<br>Zatarg ten świadczył, że przywódcy Towarzystwa (Płużański, Janowski, Heltman i in.) wstrzymują się przed skrajnym radykalizmem. Uznawali oni konieczność uwłaszczenia i usamodzielnienia chłopów - odrzucali myśl o likwidacji własności ziemiańskiej. Dbając głównie o utrzymanie jedności ideologicznej Towarzystwa usuwali zeń bez wahania jednostki i całe sekcje przechylające się czy to w kierunku liberalnym, czy też skrajniejszym - rewolucyjno-demokratycznym. To "oczyszczanie" Towarzystwa przypadło głównie na lata 1834-1835, gdy funkcje Sekcji Centralnej przejęła od Paryża sekcja w Poitiers. Pod tą nową egidą