złe światło i nic tak nie potrafi dodać jej urody, jak światło korzystne.<br>Chodząc ulicami, jeżdżąc samochodem czy pociągiem lubię wieczorami spoglądać w nie zasłonięte okna, próbując zgadywać, jak żyją mieszkający tam ludzie. Bardzo rzadko okna te przyciągają ciepłą przytulnością, wyczarowaną światłem. Najczęściej widzę sufity z banalnymi żyrandolami pośrodku, szarawe zimne światło wypełniające wnętrza. Myślę wówczas o kobietach, na które pada to światło - jak szaro i smutno muszą wyglądać! Myślę o tych, którzy na nie patrzą - mężach, dzieciach, odwiedzających te domy gościach. A przecież tak niewiele potrzeba, by wyglądać piękniej, nawet jeśli jest się zmęczoną, smutną czy nieumalowaną! Moje Panie, weźcie