Eugeniuszowi z rachunku odliczę. Zaraz, czterdzieści a pięćdziesiąt to dziewięćdziesiąt...<br>- Już dobra - uspokoił się Piekarski, spojrzał na zegarek - mamy jeszcze kwadrans. Idziemy do biura.<br>- Zaraz, zaraz - zaprotestował taksówkarz - parking tu jakiś jest?<br>- Parking? - nie zrozumiał Piekarski.<br>- No, parking - powtórzył - strzeżony.<br>- Chyba jest na dole w mieście. Idziemy.<br>- To trzeba będzie zjechać - powiedział Kurawicz siadając z powrotem za kierownicę.<br>&lt;page nr=47&gt;<br>- Dokąd? - złapał go za ramię zdenerwowany już Gienio - nie ma czasu. Chodźmy do biura.<br>- Biuro nie zając, nie ucieknie. Od tego one są mamrotał - urzędniczki, żeby siedzieć i czekać. A ja tu wozu nie zostawię. Kapsle by mi, panie Eugeniuszu, pokradli jak nic