i rozbitą szklankę. Podniosłem Magdę i położyłem na łóżku. Otworzyła oczy i uśmiechnęła się do mnie smutno:<br>- Przepraszam cię. Tyle kłopotu...<br>Matka popatrzyła na mnie z nienawiścią:<br>- Widzisz? To wszystko przez ciebie. Dłużej na to nie pozwolę.<br>- Wyjdź - cicho i spokojnie powiedziała Magda. - Wyjdź, proszę, bo zrobię takie piekło, że zlecą się wszyscy sąsiedzi. I nie wracaj, póki rozmawiamy.<br>Zostaliśmy sami. Przytuliłem ją mocno i spytałem:<br>- Nie damy rady tego uratować?<br>- Chyba nie. Ja nie dam - widzisz, co się dzieje. Ale, jeśli chcesz - możemy próbować. Przecież się kochamy, prawda?<br>Pieniądze na zabieg dała mi ciotka Zosia z Grudowa. To nie była żadna