oddziały legionistów. Spartakus w otoczeniu dowódców na małym, zwinnym żaglowcu szybko przesuwał się wzdłuż brzegów, szukając najsłabszego punktu, w którym można byłoby uderzyć. Kilka statków rzymskich na widok floty powstańczej spiesznie uszło na południe - wobec przewagi wroga nie chcieli przyjmować bitwy. Wreszcie zdecydowali się na lądowanie. Gładki przybrzeżny pas morza, złocący się jasnym piaskiem, z nielicznymi namiotami żołnierskimi, dalej tarasowate tereny uprawnych pól - nim Rzymianie przesuną lądem nagromadzone na cyplu wojska, oni zdążą umocnić się tu, a wyprzeć nie dadzą się łatwo. Pomoże im uderzenie od tyłu - niewolnicy przygotowani do powstania porwą za broń natychmiast, gdy usłyszą zgiełk bitwy na wyspie