czci, najgłębszego szacunku, elementów misterium &lt;foreign&gt;tremendum&lt;/&gt; i &lt;foreign&gt;fascinosum&lt;/&gt; oraz troski, by przy przypadkowym spotkaniu wypaść jak najlepiej. Odsłanianie przed nimi głębi osobistego nieszczęścia ma przynieść łaskę oszałamiającego wyzwolenia. W perspektywie tego świata nieszczęście uzyskuje ten sens, że jest podstawową racją wyniesienia upadłej istoty.<br>&lt;page nr=25&gt;<br>Doświadczenie prozy życia przynosi wiedzę o ludzkiej złośliwości, przewrotności, małostkowości, o ludzkim &lt;orig&gt;"zachytrzeniu"&lt;/&gt;. W prozaicznym świecie trwa walka. Ofiarą tej walki jest sama sarmacka melancholia. Dlatego przybiera ona w stosunku do ludzi z tego obszaru postawę "z góry obronną". Aby nie cierpieć od innych, sama w miarę możliwości zadaje innym ból. Podstawowym sposobem współistnienia człowieka z człowiekiem staje