wciąż ona,<br>tarcza niezwyciężona,<br>promieniami okryta<br>i sławą.<br><br>Myśli nasze wciąż o niej.<br>Serca nasze wciąż do niej.<br>Wszystko dla niej. Dla ciebie,<br>Warszawo!<br><br>1950&lt;/&gt;<br><br>&lt;div type="poem" sex="m"&gt;&lt;tit&gt;KRONIKA OLSZTYŃSKA&lt;/&gt;<br><br>I wieczne lato świeci w moim państwie...<br>"Sen nocy letniej''<br><br>I<br><br>Gdy trzcina zaczyna płowieć,<br>a żołądź większy w dąbrowie,<br>znak, że lata złote nogi<br>już się szykują do drogi.<br><br>Lato, jakże cię ubłagać?<br>prośbą jaką? łkaniem jakim?<br>Tak ci pilno pójść i zabrać<br>w walizce zieleń i ptaki?<br><br>Ptaków tyle. Zieleni tyle.<br>Lato, zaczekaj chwilę. <br><br>II<br><br>Dobrze jest nad jeziorem<br>nawet porą deszczową.<br>Leśniczy wieczorem<br>lampę zapala naftową,<br><br>po chwili we wszystkich pokojach