pierwszy w życiu poczuć do siebie dystans. <br>Przynosili wieczorne porcje tabletek, lekarstw, jałmużnę zdrowej części społeczeństwa, kolorowe drażetki, wyciągi z czegoś tam, gorzkie świństwa, zapewniali, że halny potrwa jeszcze dzień, dwa i się uspokoi, znów będą popołudniowe spacery, wycieczki. Tymczasem trzeba to po prostu przeczekać, najlepiej zapomnieć, posłuchać muzyki zamiast złowrogiego wycia wichru. <br>Przynosili też pocztę. W listach wciąż to samo. Ciągle tylko weź się w garść, całe życie przed tobą, pomyśl wreszcie o jakiejś pracy, praca jest najważniejsza, nie rozczulaj się nad sobą, bądź mężczyzną... wydaje ci się, że nikt cię nie rozumie, o, jak ty uwielbiasz robić z siebie