w dziejach naszej sztuki "polska szkołę drzeworytu". Z kolei Ksawery Piwocki wydał w 1934 r. Ludowy drzeworyt w Polsce, w którym zanotował nieliczne zachowane wiadomości o twórcach drzeworytów, zwłaszcza o ojcu i synu - Maciejach Kostryckich z Płazowa. <br>Teka Łazarskiego pozwala zorientować się w repertuarze tematów rozpowszechnionych w promieniu oddziaływania ośrodka żmudzkiego i płazowskiego, a więc na pograniczu litewskim. Znów stykamy się z sytuacja, w której pogranicze wzbogaca obie strony, a rozważania, która strona więcej wniosła, nie maja sensu. Te same wizerunki, tyle że raz z podpisem litewskim, a raz z polskim, figurują w albumach sztuki ludowej obu narodów. Jednakże fakt, że