z litości".<br><br>Dyskusja na temat eutanazji rozgorzała z całą siłą, gdy trzydziestopięcioletni Aleksander Woicki 14 października 1934 roku zabił jednym celnym strzałem swoją kuzynkę, dwudziestoparoletnią Marię Łobodowską, która cierpiała na częste nawroty depresji, a raz nawet leczyła się w szpitalu Jana Bożego. Gdy groził jej tam powrót, poszli przedtem do znachora-cudotwórcy Oskara Woynowskiego. Przy odbiorze leków jego sekretarz oświadczył Woickiemu, że stan zdrowia jego kuzynki jest beznadziejny. Wówczas on uwzględnił jej prośbę i pozbawił życia.<br>Przed Sądem Okręgowym stanął 9 kwietnia następnego roku.<br>- Społecznie - oświadczył - czuję się winny. Ale wedle praw boskich, wedle tego, co mówi mi sumienie, winnym się