kiedyś postać jednemu ze swych kuzynów, gdy jakaś wróżka w napadzie złości zamieniła go w zielonego kota.<br>Hiacynta wybuchnęła śmiechem, co wydało mi się wysoce nieodpowiednie do tej sytuacji.<br>- To było zupełnie inaczej. - Tak się śmiała, że po jej rumianych policzkach płynęły łzy. - Mojego kuzyna zamieniła w żółtego psa zwykła znachorka. Gdy chciała mu przywrócić jego poprzednią postać, okazało się, że posiada zbyt mało umiejętności, by... - zamilkła, tak jakby chciała znaleźć odpowiednie słowo - by stworzyć zaklęcie zamieniające, wyczerpała zbyt dużo swych umiejętności. Odczarować mojego kuzyna mogła owa znachorka.<br>- Ale ona przecież nie miała na tyle umiejętności - zakwiliłam.<br>- Dlatego musiałam jej pomóc