potem już jej nie słyszeli.<br>- Wojownicy! - Milva zerwała się. - Bohaterowie, kurwa ich mać! <br>- Ospy się nie boją - pokręcił głową Yazon Varda.<br>- Strach - zamamrotał Jaskier - to rzecz ludzka. W nich nie zostało już niczego ludzkiego.<br>- Kromie flaków - wychrypiała Milva, pieczołowicie osadzając strzałę na cięciwie. - Które im zaraz podziurawię, hultajom.<br>- Trzynastu - powiedział znacząco Zoltan Chivay. - I mają konie. Sięgniesz jednego albo dwóch, reszta nas osaczy. Poza tym, to może być podjazd. Diabeł wie, jaka siła ciągnie za nimi.<br>- Mam się spokojnie przyglądać?<br>- Nie - Geralt poprawił miecz na plecach i opaskę na włosach. - Mam dość przyglądania się. Mam serdecznie dość bezczynności. Ale oni nie