przeforsował inną koncepcję - sądu sejmowego, powołanego, zgodnie z konstytucją, do sądzenia spraw o zbrodnie stanu. Sąd sejmowy składał się z członków senatu, tj. z przedstawicieli arystokracji polskiej. Car Mikołaj na równi z Lubeckim sądził, że potępią oni rewolucyjną działalność konspiratorów, a tym samym otwarcie wypowiedzą się po stronie caratu. Jednakże znaczna większość senatorów nie uważała podsądnych za wywrotowców i nie chciała potępić ich patriotycznej postawy. Sąd sejmowy obradował w Warszawie w 1828 r. wśród wielkiego podniecenia, pod silną presją opinii publicznej. Orzekł też niemal jednomyślnie, że oskarżeni nie są winni zbrodni stanu, a tylko przynależności do tajnych organizacji, za co wymierzył