donosem w zębach...<br>O tej tu... jednej z tych,<br>co czarnopierzem<br>krążyły nad stosem<br>w oczekiwaniu<br>na pieczeń Husową... Z lichej wierzby jest człowiek.<br>(uśmiech gorzki)<br>Baziami pasie Baranka Świętego,<br>niepomny próchna,<br>co w nim wzbiera<br>nicością niewinną...<br>Na lichej wierzbie Pan<br>pomarańczowy kwiat naszczepił:<br>duszę.<br>Jak rozpędzić<br>tamte kruki znad pszenicy,<br>żeby mąki świętej<br>nie zaćmiły na amen?<br>Ksiądz Helena<br>szczęśliwych grzechów nie liczy...<br>Uśmiecha się coraz wyraźniej. Podejdzie do świecy, otoczy ją dłońmi i zdmuchnie.<br>Szarówka. Refren muzyczny z zapomnianego filmu. KSIĄDZ HELENA, opatulona popielatą chustką, wraca od chorego. Idzie wzdłuż parkanu z desek. Zwolni kroku przed napisem prowokującym