2. Diagramy liniowo-wektorowe określają w sposób graficzny wielkość, a jednocześnie kierunek zachodzącego zjawiska.<br>3. Diagramy wstępne określają wielkość zjawiska za pomocą szerokości wstęgi. Zastosowanie diagramów wstęgowych umożliwia określenie wielkości przedstawionego zjawiska w sposób skokowy lub ciągły, za pomocą zmiany intensywności rastra kontaktowego lub za pomocą zmiany barw. Wprowadzenie kolorystyki znakomicie ułatwia w tym przypadku prezentację graficzną.<br>4. Dalszym rozwinięciem metody sygnaturowej jest często stosowany sposób wykorzystywania kropek, czyli tzw. metoda kropkowa.<br>5. Sposób rozprzestrzeniania się i przebiegu zjawiska jest przedstawiany zbiorem kropek, na danym obszarze. W tym przypadku można zastosować dwa sposoby, a mianowicie - zróżnicować zjawiska za pomocą zmiennej liczby