jednak byłoby, aby ich tłumaczenia konsultowano z oficerami, którzy ukończyli już akademie państw NATO. Umożliwiłoby to uniknięcie wielu nieścisłości wynikających z niewystarczającej znajomości terminów wojskowych.<br>Wspólne działania czy też współpraca z armiami państw NATO wymaga również opracowywania dokumentów graficznych czytelnych dla wszystkich. Jest to możliwe tylko przy stosowaniu takich samych znaków umownych. Chciałbym w tym miejscu zwrócić uwagę, że nie istnieją tzw. znaki NATO, które są podobno zastrzeżone. Znaki taktyczne stosowane w NATO są używane również przez tak odległe od Sojuszu Północnoatlantyckiego państwa, jak Argentyna czy Burkina Faso. Tak więc wprowadzanie tzw. znaków narodowych w naszym wojsku było przedsięwzięciem chybionym. We