naprawdę trudno stwierdzić, co ważniejsze: moja własna sytuacja, czy sytuacja poezji?<br><br>&lt;tit1&gt;8.06.01 &lt;/&gt;<br>Mamy z Kuczokiem wieczorek w G.; do mojego występu dotrwało może z pięć osób. Poezja polska zawsze lubiła się objawiać w okropnych okolicznościach.<br><br>&lt;tit1&gt;10.06.01 &lt;/&gt;<br>Tymczasem w nowej &lt;name type="tit"&gt;Res Publice&lt;/&gt; pani &lt;name type="person"&gt;prof. Brach-Czaina&lt;/&gt; zauważa znienacka, że przestaliśmy cierpieć. Powody do cierpienia nadal są, ale nas opuściła już ta umiejętność, tam gdzie dawniej cierpiano, my się tylko niecierpliwimy; niedługo zaczniemy się dziwić, dlaczego Jezus na krzyżu nie wziął po prostu jakichś znieczulających pigułek (już zresztą spotkałem się z teorią, że właśnie wziął).&lt;/&gt;<br><br>&lt;div type="art" sub="sport" sex="m"&gt;&lt;page nr=22&gt;<br><br>&lt;tit1&gt;Sport&lt;/&gt;<br>&lt;tit&gt;Cztery okrążenia w