k1, podobnie jak pozostałe, został dobrany, przez autorów omawianej pracy, po określeniu wszystkich głównych składników oporności właściwej. <br>Składnik 2 wynika z energii potencjalnej związanej z ruchem pionowym środka <br>ciężkości, następującym w efekcie ruchu nóg, których masy (wagi) nie pomija się. Na podstawie analizy wymiarowej stwierdzono, że jest on proporcjonalny do znormalizowanej masy i długości kroku (pośrednio założono tu, że wysokość h i długość kroku s pozostają w ścisłej współzależności), czyli <br>&lt;gap&gt;<br>Trzeci składnik zależy od pracy wykonywanej przez napędy "przeciwko" siłom oporów ruchu i został określony jako <br>&lt;gap&gt;<br>Analiza wymiarowa zależności (2.8)-(2.10) oraz porównanie wartości oporności wyrażonej przez składniki 1