wytwarzania dóbr i usług. Obniżenie zaś przeciętnej płacy w firmach, zatrudniających ponad 8 osób, proporcjonalnie do zmniejszenia liczby godzin pracy pracowników, tzn. o (36 godz./169 godz. =) 21,3% spowodowałoby odpowiedni deficyt w budżecie ubezpieczeń społecznych, gdyż rzeczywisty koszt świadczeń społecznych jest mało wrażliwy na spadek czasu pracy. W celu zrekompensowania powyższego deficytu, okazałoby się konieczne podniesienie stawek ubezpieczeniowych prawie o tyle procent, ile wynosi ogólny stosunek bezrobotnych do zatrudnionych w firmach powyższej kategorii. Równowaga kosztowa firmy nastąpiłaby dopiero przy obniżce płac o dodatkowe (12%/0,5=) 24%. Jako kontrargument podaje się niekiedy to, że skróceniu czasu pracy towarzyszy wzrost wydajności