się nie należy i poszedł.<br>Minął rok. Niedawno sekwestrator zjawia się i znowu żąda uiszczenia podatku za ten sam rok 1929. Na podatniku skóra ścierpła, bo tym razem nie miał pod ręką kwitów. Pan sekwestrator wtedy zwrócił swą uwagę na biurko dębowe i "zapisał" je, oceniając na złotych 50. Zajęcie zrobione.<br>Podatnik, ochłonąwszy po tej niemiłej wizycie odnalazł dowody. Jeszcze raz dowiedzie, że pretensje urzędu skarbowego Nr. 28 są nieuzasadnione. Oderwie się od zajęć, będzie wyczekiwał w urzędzie, bo przecież musi bronić biurka, po które lada dzień zajechać ma wóz... Urząd się przekona, iż po raz drugi wysyłał sekwestratora niesłusznie, że