czy "interprétant". Także pojęcie "signifiant" w pracach Lacana zostało zupełnie przekształcone w stosunku do postaci, jaką nadał mu de Saussure. Tak, jak nowa teoria tekstu czy teoria signifiant pasożytują na dawnych, tak i teoria rytmu pasożytuje na dawnych teoriach rytmu.<br><br>&lt;tit&gt;Etymologia&lt;/&gt;<br><br>Propononowana przez Henri Maschonnica krytyka rytmu wyrasta z dwóch źródeł: z prac de Saussure'a i z krótkiego, dotyczącego etymologii pojęcia "rytm", artykułu Émile Benveniste'a La notion de rythme dans son expression linguistique&lt;$FEmile Benveniste, Problemes de linguistique générale, Paris 1966, s. 327-335.&gt;. Samo pojęcie "rytm" trafiło do słownika Zachodu przez łacinę z greki. Greckie "rytmos" było jednym ze słów kluczy jońskich filozofów przyrody. "Rytmos" - to rzeczownik utworzony od czasownika "rein