ośmioletni Dżarir i rozrzucił szeroko ramiona, naśladując pikujący samolot.<br>Dzielnica Chair Chana, gdzie znajdował się też dom Ismaela, cieszyła się opinią najbezpieczniejszego miejsca w stolicy. Odkąd jednak startujące z Mazar-e Szarif samoloty Dostuma zaczęły bombardować Kabul, Ismael Lufti przestał się czuć bezpieczny nawet we własnym domu. Bał się bomb zrzucanych na oślep przez uzbeckich lotników. Bał się też rządzących miastem mudżahedinów. Ismael wywodził się z Hazarów, a więc był rodakiem tych, przeciwko którym walczyli żołnierze ministra wojny Ahmada Szaha Massuda, jak on wywodzący się z doliny Pandższiru.<br>- Nocami chodzą po domach. Szukają Hazarów. Przedwczoraj przyszli do mojego sąsiada. Powiedzieli mu