się liczne jeziorka. Nad ich brzegami wznoszą się pagórki, a między nimi widać głębokie ciemne jamy. Kiedyś podobno mieszkały w tych kryjówkach karzełki, maleńkie ludki, życzliwe i pomocne ludziom w niedoli. <br>A było to tak: <br>Bardzo dawno temu w owych lasach żyły liczne gromady wilków. Drapieżniki były bardzo dzikie i zuchwałe. Latem rabowały bydło pasące się na polanach, zimą wpadały po łup nawet do wsi. Pewnej nocy styczniowej podkopały się w jednej zagrodzie do chlewa i porwały stamtąd maciorę i osiem prosiąt. A uczyniły to bardzo cicho, tak że gospodarz nie usłyszał zdławionego skomlenia Urwisza, napadniętego przez drapieżników. Pies nie zdążył