Już nie ma dzikich plaż". - Państwo jeszcze nie macie mojego autografu - promował wśród &lt;orig&gt;długoweekendowych&lt;/&gt;. - Ostatnia okazja, bo wyjeżdżam.<br>Dawali mu złotówkę i ci kontestujący każdą rzeczywistość, śpiący na trawie &lt;orig&gt;punkowcy&lt;/&gt;, i ci, których w porze obiadowej dało się spotkać czekających w kolejkach na wolny stół w restauracjach, gdzie serwowano rybną zupę jerozolimską na słodko z migdałami i sos miętowo-czosnkowy albo pod herbaciarnią z ponad stoma gatunkami herbaty, gdzie wnętrze jest filigranowe i ściany tak obwieszone bibelotami artystycznymi, że ludzie zachowują się nobliwie, rozmawiają ściszonymi głosami, a filiżanki chwytają elegancko w dwa palce. Dawali złotówkę też ci, którzy spieszyli się do