sposób, że dla anomalii w D wymiarach, z nieskończonej sumy po prawej stronie wybieramy tylko wyrazy, które są (D + 2)-formami. Na przykład dla D = 4 wybieramy tylko 6-formy <br>&lt;gap&gt;<br>Widzimy, że w D = 4 nie ma czystej anomalii grawitacyjnej. Dla modelu standardowego omawianego w rozdziale piątym czysta anomalia cechowania związana z grupą U(1)Y (hiperładunkiem) ma z powyższego wzoru współczynnik proporcjonalny do &lt;gap&gt;(gdzie "+" jest dla fermionów lewych, a "-" dla prawych), natomiast anomalia mieszana ma współczynnik proporcjonalny do &lt;gap&gt;. Warunek znikania anomalii, czyli znikanie obydwu tych współczynników, jest w modelu standardowym spełniony.<br><br>&lt;tit&gt;8 Jednowymiarowe teorie pola &lt;/&gt;<br><br>Celem tego rozdziału jest wprowadzenie