lignosulfonowego posiadają liczne grupy o właściwościach hydrofilnych -SO; H, -OH i -COOH, a więc silnie przyciągających cząsteczki wody, a równocześnie energicznie adsorbujących się na powierzchni ziaren cementu i kruszywa. W ten sposób cząstki kwasu lignosulfonowego wciągają i rozprowadzają łatwiej wodę pomiędzy ziarnami i na ich powierzchniach. Stąd mówi się o zwilżającym działaniu związków lignosulfonowych. W wyniku tego procesu ziarna cementu zostają oddzielone od siebie (zdyspergowane) i dokładnie otulone wodą. Zaczyn staje się wtedy bardziej jednorodny pod względem struktury, a mieszanka betonowa bardziej ciekła i również bardziej jednorodna pod względem konsystencji. Tarcie wewnętrzne maleje i dokładniej pokrywa się chropowata powierzchnia kruszywa zaczynem