pozostał nie zauważony. Nie zaczepiali więc osadników zamieszkujących mijane okolice, nie zabierali żywności, a gdy raz z opuszczonego rancza uwieźli na swe potrzeby dziewięćdziesiąt kilogramów mąki i czternaście kawy, jako zapłatę pozostawili siedem koni.<br>Józef stanął przed kolejnym dylematem - jaką obrać dalszą drogę?<br>Nie mógł ryzykować marszu otwartymi równinami Montany, zwłaszcza że były gęsto usiane posterunkami wojskowymi. Drogę na Północ blokowała silna armia Howarda. Skręcił więc ze swym pochodem zbiegów w kierunku południowym i podążając górskimi szczytami, chciał jak najdalej odsadzić się od prześladowców. Jego doskonała znajomość topografii tych niedostępnych okolic często zdumiewała sztabowych oficerów Howarda. Wierząc, że uszli przed pościgiem białych