męczyć Wagnerem. Przecież w artykule &lt;name type="tit"&gt;"Sześć na dziewięć"&lt;/&gt; szukałem dziur w działalności Jerzego Welcza a nie Huberta Wagnera. Fragment powyższego tekstu mający zapewne służyć oskarżeniu jest jednym z większych komplementów, jakie można darować trenerowi i jeżeli pan Krzysztof Zorski tego nie rozumie - chętnie wyjaśnię.&lt;/&gt; <br>Hubert Wagner jest cudownym urządzeniem do zwyciężania, ale przecież nie jest geniuszem. Zdarzały się sytuacje. w których musiał działać pośpiesznie, instynktownie, bezmyślnie. Ile trzeba było podjąć decyzji trafnych, przemyślanych i mądrych, by zniewolić najtęższe siatkarskie głowy świata do pochylenia się w skupieniu nawet nad krokami postawionymi przypadkowo i nierozważnie? Sam Wagner przyznaje mi rację w tej sprawie