zaczyna umierać, staram się po prostu, żeby sztuka jak najprędzej zeszła z afisza.<br>Na drugim biegunie jest nieporównywalna z niczym radość, kiedy gram rolę, którą naprawdę lubię. Tak było z Gizelą z "Dwojga na huśtawce", Ritą z "Edukacji Rity", tak jest z Shirley Valentine. Obyczaje, ludzkie tęsknoty, kobiety, mężczyźni, samotność, zwyczajne życie - to mi przychodzi bez najmniejszego wysiłku. Reżyserował "Dwoje na huśtawce" Andrzej Wajda, robiliśmy tę sztukę z kilkuletnim opóźnieniem. Mieliśmy ją w planach na pierwszą połowę lat osiemdziesiątych, ale Wajdzie zabroniono wówczas reżyserować w teatrze. Został ukarany za to, że był niegrzeczny: wystawił "Wieczernik" w kościele na Żytniej.<br>Najbardziej lubiłam