Już się mogą wikłać i wiązać różne wątki, wrastając w ludzką kulturę - w świat innych znaczeń. <br>Przypadkowy świadek, który doświadczył lecz żyje, mógłby odejść. Nie jest już potrzebny, aby dać świadectwo prawdzie faktów - skoro prawda ta wydobywa się spod pyłu minionych zdarzeń i odradza w nowych formach. On jednak żyje zwyczajnie i żyć pragnie. I właśnie tak żyjąc umacnia kształt własnej prawdy zakorzenionej w tamtych czasach - kształt nie literacki, nie mitologiczny, nie monumentalny i nie faktograficzny. Tajemniczej prawdy trwania nietrwałego życia, niepokoju o ratowanie kruchego życia, myśli o ciągłym odradzaniu się życia, troski o niezwykłą zwyczajność życia i o ciepło ludzkiej