lecz równocześnie nie mogła nie spowodować znacznego obniżenia jego poziomu i ambicji, zminimalizowania jego poprawności i kultury. Rozziew między dawną polszczyzną a współczesnym językiem "ogólnym", nie wspominając o slangach subkulturowych, powiększył się tak znacznie, że językoznawcy usiłują wprowadzić dwie normy: wzorcową, obowiązującą na "najwyższym" poziomie uczestnictwa w języku oraz normę zwyczajową, potoczno-użytkową, której wymagania sprowadzają się właściwie do możności porozumienia się.<br>Dla procesu umasowienia kultury w Polsce zasadnicze znaczenie miał fakt, że jego przebieg zakłócony został poważnie przez stalinizm. Ustroje totalitarne używały języka dla własnych celów. Po raz pierwszy do zetknięcia z językiem totalitarnym w Polsce doszło podczas okupacji hitlerowskiej