zaplanowała zbrodnię.<br> Przybyła do Paryża 11 listopada 1793 roku i zamieszkała w małym hoteliku Kupiła nóż za dwa franki i poznała rozkład dnia Marata. Wiedziała już, że nie uda się zabić go na ulicy. Napisała więc list z prośbą o spotkanie, w którym obiecywała ciekawe informacje o ukrywając uch się żyrondystach. Została przyjęta o wpół do ósmej wieczorem.<br> Marat, ciężko chory na egzemę, jak zwykle moczył się w wannie, co przynosiło mu pewną ulgę. Zasłonięty prześcieradłem pisał odezwę na deszczułce. Ich rozmowa trwała kwadrans i nie była zbyt burzliwa. W pewnym momencie Charlotta wyciągnęła nóż i wbiła go aż po rękojeść