nie były zbyt wysokie, bo, acz kierownik pracowni, zajęty artystycznymi wizjami, stracił przytomność umysłu i zainteresowanie dla przyziemnych tematów, to jednak czuwał naczelny inżynier, któremu co najmniej do połowy konkursu udało się zachować zdrowe zmysły i jasność spojrzenia na sprawy służbowe. Opracowany przezeń plan działania na najbliższe pół roku pozwalał żywić nadzieje, że przy intensywnym wysiłku pracownia znów stanie na nogach, pod warunkiem wszakże uzyskania dostatecznej ilości zleceń.<br>Dostateczna ilość zleceń zaś była nader wątpliwa, zdegustowani bowiem niedotrzymaniem terminów inwestorzy usunęli się na ubocze i nie wykazywali pożądanej inicjatywy. W ten sposób wygranie konkursu i otrzymanie zlecenia na realizację stało się