wybrzuszały drzwiczki ciemnego kredensu.<br>Dziewczyna postawiła naczynia na stole. To "jeszcze coś", zabrane z najniższej półki, okazało się porcelanową zieloną żabą z wytrzeszczonymi w tępym zdumieniu oczami.<br>Zakumkał cicho ze zdziwieniem i z politowaniem.<br>Amatorka żabiego towarzystwa przy jedzeniu manewrowała teraz przy szufladach kredensowego magazynu i nie słyszała skrzekliwych odgłosów zza okna.<br>Jęknął w duchu, kiedy wróciła z serwetkami w ręce. Ustawiła na nich talerze, marsz do kredensu, tup-tup, plask-plask bosymi stopami po podłodze, przy talerzach znalazły się sztućce. Plask-plask i cukiernica.<br>Czajnik zaszumiał, dziewczyna majtnęła kitą na czubku głowy w lewo i w prawo, zabrzęczała naczyniami, syknęła