siekaniec

Słownik języka polskiego PWN*

siekaniec
1. «ziarna ołowiu z drobno posiekanego drutu, używane dawniej jako pociski nabojów»
2. «fragment monety, ozdoby lub bryłki srebrnej, używany we wczesnym średniowieczu jako środek płatniczy»
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego