en vogue

Słownik języka polskiego PWN*

en vogue [wym. ã wog] «modny, mający wzięcie»
zgłoś uwagę

Autentyczne przykłady użycia w Korpusie

…to zaś nie chodzi wcale,
bo chcieć za bardzo być
en vogue,
to w mondzie jest fałszywy krok.
Monde ceni własny styl…

 

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego