entelechia

Słownik języka polskiego PWN*

entelechia
1. «u Arystotelesa: akt lub forma jako celowa zasada bytu urzeczywistniająca to, co potencjalnie zawarte w materii»
2. «w filozofii XIX i XX w.: siła życiowa kierująca przebiegiem zjawisk w świecie organicznym»
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego